Πρὸς Τιμόθεον β΄

Capítulos:

1 2 3 4

verso 1

συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου

verso 2

και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι

verso 3

συγκακοπαθησον ως καλος στρατιωτης χριστου ιησου

verso 4

ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση

verso 5

εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση

verso 6

τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν

verso 7

νοει ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν

verso 8

μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυιδ κατα το ευαγγελιον μου

verso 9

εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεου ου δεδεται

verso 10

δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου

verso 11

πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν

verso 12

ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνησομεθα κακεινος αρνησεται ημας

verso 13

ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται

verso 14

ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του θεου μη λογομαχειν επ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων

verso 15

σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας

verso 16

τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας

verso 17

και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος

verso 18

οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες [την] αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν

verso 19

ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου

verso 20

εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν

verso 21

εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον

verso 22

τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας

verso 23

τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας

verso 24

δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον

verso 25

εν πραυτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας

verso 26

και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα

Capítulos:

1 2 3 4