Κατὰ Λουκᾶν

capítulo 1


Capítulos:


verso 1

επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων


verso 2

καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου


verso 3

εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε


verso 4

ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν


verso 5

εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ


verso 6

ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι


verso 7

και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι ην η ελισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν


verso 8

εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου


verso 9

κατα το εθος της ιερατειας ελαχε του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου


verso 10

και παν το πληθος ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος


verso 11

ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος


verso 12

και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον


verso 13

ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην


verso 14

και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται


verso 15

εσται γαρ μεγας ενωπιον [του] κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου


verso 16

και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων


verso 17

και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον


verso 18

και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης


verso 19

και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα


verso 20

και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων


verso 21

και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον


verso 22

εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος


verso 23

και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου


verso 24

μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα


verso 25

οτι ουτως μοι πεποιηκεν κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν ονειδος μου εν ανθρωποις


verso 26

εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ


verso 27

προς παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ


verso 28

και εισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου


verso 29

η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος


verso 30

και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω


verso 31

και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν


verso 32

ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτου


verso 33

και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος


verso 34

ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω


verso 35

και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου


verso 36

και ιδου ελισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα


verso 37

οτι ουκ αδυνατησει παρα του θεου παν ρημα


verso 38

ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος


verso 39

αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα


verso 40

και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ


verso 41

και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ


verso 42

και ανεφωνησεν κραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου


verso 43

και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς εμε


verso 44

ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου


verso 45

και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου


verso 46

και ειπεν μαριαμ


verso 47

μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου


verso 48

οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι


verso 49

οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου


verso 50

και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτον


verso 51

εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων


verso 52

καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους


verso 53

πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους


verso 54

αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους


verso 55

καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα


verso 56

εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης


verso 57

τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον


verso 58

και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη


verso 59

και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν


verso 60

και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης


verso 61

και ειπαν προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω


verso 62

ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο


verso 63

και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες


verso 64

ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον


verso 65

και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα


verso 66

και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου


verso 67

και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων


verso 68

ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου


verso 69

και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν οικω δαυιδ παιδος αυτου


verso 70

καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων απ αιωνος προφητων αυτου


verso 71

σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας


verso 72

ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου


verso 73

ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν


verso 74

αφοβως εκ χειρος εχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω


verso 75

εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ημεραις ημων


verso 76

και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου


verso 77

του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων


verso 78

δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επισκεψεται ημας ανατολη εξ υψους


verso 79

επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης


verso 80

το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ

Capítulos:


Libros