Κατὰ Μαθθαῖον

capítulo 22


Capítulos:


verso 1

και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων


verso 2

ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου


verso 3

και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν


verso 4

παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους


verso 5

οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου


verso 6

οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν


verso 7

ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν


verso 8

τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι


verso 9

πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους


verso 10

και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακειμενων


verso 11

εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου


verso 12

και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη


verso 13

τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων


verso 14

πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι


verso 15

τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω


verso 16

και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων


verso 17

ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου


verso 18

γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται


verso 19

επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον


verso 20

και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη


verso 21

λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω


verso 22

και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν


verso 23

εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον


verso 24

λεγοντες διδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου


verso 25

ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου


verso 26

ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα


verso 27

υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη


verso 28

εν τη αναστασει ουν τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην


verso 29

αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου


verso 30

εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν


verso 31

περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος


verso 32

εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν [ο] θεος νεκρων αλλα ζωντων


verso 33

και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου


verso 34

οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο


verso 35

και επηρωτησεν εις εξ αυτων [νομικος] πειραζων αυτον


verso 36

διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω


verso 37

ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου


verso 38

αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη


verso 39

δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον


verso 40

εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος κρεμαται και οι προφηται


verso 41

συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους


verso 42

λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ


verso 43

λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι καλει αυτον κυριον λεγων


verso 44

ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου


verso 45

ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν


verso 46

και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι

Capítulos:


Libros